Wij, 3 mannelijke studenten van de Technische Hogeschool Rijswijk, zijn sinds 11 augustus 1999 voor zes maanden op stage in Zuid Afrika. Wij lopen stage op de "Potchefstroom University for CHE" in Potchefstroom. Dit plaatsje ligt ongeveer 120 km ten zuid westen van Johannesburg.
Op deze pagina's staat een zo volledig mogelijk reisverslag.

De eerste twee weken hebben we onszelf in Potchefstroom te voet moeten redden. We waren druk op zoek naar een auto maar een goede betaalbare auto vinden in Zuid Afrika valt nog helemaal niet mee. Gelukkig hebben we nu een auto naar onze zin kunnen kopen en zijn begonnen met het ontdekken van het land.

4 & 5 SEPTEMBER

In het weekend van 4 en 5 september zijn we naar een lion-farm geweest. Hier hebben we gespeeld met kleine leeuwtjes van drie maanden oud (zie ook het fotoboek). Dat is echt te gek. Een game drive door het park was helaas niet mogelijk omdat er gejaagt werd. Hiervoor gaan we later zeker nog een keer voor terug. Ook zijn we naar Venterskroon geweest. In deze buurt is 200 miljoen jaar geleden waarschijnlijk een meteoriet ingeslagen. Deze inslag heeft een gebied met een doorsnede van 150 km voorzien van bergen en schitterende natuur. Hier hebben we met een gids restanten van nederzettingen van ongeveer 250 jaar oud bekeken. In die tijd woonden er veel mensen in dit gebied. Dat is nu niet meer voor te stellen. Drie maanden geleden is hier nog een skelet opgegraven door Nederlandse archeologen. Binnenkort komen ze terug om het gebied verder te onderzoeken. Vervolgens zijn we zelf de bergen in getrokken. Vreemd is het als Nederlander om de hele dag door de bergen te trekken en geen mens tegen te komen. We hebben wel een jakhals en grysbok en een aantal aapjes gezien. Onze eerste dieren in het wild.

11 & 12 SEPTEMBER

Het weekend van 11 en 12 september zijn we naar Pretoria geweest. Deze stad heeft een hoop mooie gebouwen en is nog relatief veilig vergeleken met Johannesburg. Om alle tijd te hebben de stad te verkennen hebben we overnacht in een zogenaamde Backpacker. Deze overnachtingsplaatsen kom je hier veel tegen en zijn zeer goedkoop. Je betaalt tussen de 40 en 50 Rand per nacht. Dat komt neer op zo'n 15 gulden. Je kan je eigen eten meenemen en met hun spullen klaarmaken. Hoef je ook niet iedere dag te gaan uiteten. Je kan het dus net zo duur maken als je zelf wilt.
In Pretoria zijn we eerst naar het Voortrekkers monument geweest. Dat is een groot gebouw op een heuvel aan de rand van de stad en laat het verhaal van de voortrekkers zien. Vanaf dit gebouw heb je een mooi uitzicht over de stad. Het museum wat er bijhoort hebben we ook bezocht. Vervolgens zijn we een Backpackers (soort jeugdherberg) op gaan zoeken. Op internet hadden we de adressen van een aantal al opgezocht. We vonden wel een leuke en konden hier ook terecht. Een nacht in een slaapzaal kost 40 Rand, geen geld. Je moet zelf voor je eten zorgen dus gingen we maar eerst even boodschappen doen. Vervolgens zijn we naar church square gereden. Hier staat een beeld van Paul Kruger en een aantal mooie gebouwen. De winkels gaan hier ook al om 14.00u dicht dus is er voor de rest niets te beleven. Toen zijn we maar naar het aquarium gegaan. Het bleek dat dit in ��n was met de dierentuin dus die hebben we ook maar bezocht. Het aquarium viel tegen maar de dierentuin was mooi. Wie gaat er nu in Zuid Afrika naar een dierentuin?? Na de dierentuin gezien te hebben (ze gingen sluiten) zijn we naar het Union Building (regerings gebouw) gereden. Dit ligt een stuk hoger dan de stad en je hebt er een schitterend uitzicht. Hier hebben we gewacht tot het donker werd, het uitzicht werd nog mooier met alle lichtjes van de stad. Om te gaan eten zijn we naar Hattfield square gereden. Een winkel gebied met veel kroegjes ed. We aten laat dus gingen we maar naar de Backpacker om daar nog een potje te poolen ofzo. Bij de Backpacker waren nog meer mensen. Twee vriendinnen van achterin de 20, ��n uit Duitsland en ��n uit Frankrijk die waren twee weken in ZA geweest en moesten de andere dag naar huis. We hebben een tijd met ze zitten praten over waar ze geweest waren en alles. Er was ook een Australische man. Hij was samen met zijn vrouw aan het reizen. Ze hadden 10 maanden vrij genomen en waren nu al 7 maanden in ZA en buurlanden aan het reizen. Ongeloofelijk. Ook was er nog een groepje van 3 Noorse studentes die 6 weken hadden gereisd en ook morgen naar huis moesten. Het is heel leuk hoe je zo mensen leert kennen en al die verhalen hoort. Zondags zijn we om 9.00u naar een vlooienmarkt geweest. De Duitse en Francaise hadden geen vervoer meer dus die hebben we een lift aangeboden. Na de markt zijn we eerst nog een keer langs het Union Building gereden en vervolgens naar het Paul Kruger huis geweest. Hier kwamen we een man uit Katwijk tegen. Hoe is het mogelijk. Hierna zijn we bij de City Hall en het Transvaal Museum wezen kijken. Vervolgens zijn we bij de Backpacker nog wat gaan eten en hebben we de dames weer afgezet. Het is ongeloofelijk hoe snel je nieuwe mensen leert kennen hoe je daar dan mee omgaat. Iedereen die bij een Backpacker komt heeft dezelfde instelling, echt heel gaaf. In de volgende vakanties gaan we ook veel bij zulke Backpackers slapen. Je hebt er hier heel veel. Om kwart over 3 gingen we weer richting Potch. We wilden voor donker thuis zijn.
De steden zijn hier niet om te voet te verkennen en de meeste dingen hebben we wel gezien. In 2 dagen kan je natuurlijk nooit alles bekijken maar we hebben een goede indruk op gedaan.

18 & 19 SEPTEMBER

In het weekend van 18 en 19 september hadden we een huisje gehuurd in venterskroon, toen we aankwamen konden we kiezen welke kampsite we wilden. We namen de hoogst gelegen campsite, bundukamp, omdat deze het mooist is en dichter bij de top van de berg. De ander campsite heeft wel een zwembad, maar daar zit toch niemand dit weekend dus die kunnen we toch wel gebruiken.
Als we de auto naar boven gereden hebben over het bergpad, parkeren we de auto en gaan voor een tweede poging, de wandelroute uit te lopen. Dit keer beginnen we gelijk goed en weten de tocht na een paar uur te voltooien. Onderweg hebben we niet zo veel dieren gezien als de eerste keer. We hebben alleen wat aapjes gezien. Toen we na het wandelen terug kwamen was de eigenaar van de boederij beneden in het dal in ons camp. Zijn vrouw was dce beden aan het verschonen en hij vertelde wat van de omgeving en de dieren die hier voor komen. Deze ochtend had hij in het dal verschillende bokkies gezien en een rooie kat, een soort Lynx. De man gaf ons een lift naar Boplaas, de andere campsite, waar we lekker zijn gaan zwemmen in het koude water.
Vervolgens dobbelen gaan we het hout voor het kampvuur opbouwen, zodat we het dadelijk in een keer aankunnen steken. Het echte padvindersleven komt bij Rik weer naar boven. Als het aan hem ligt hebben we vanavond een metershoog kampvuur.
De eerste helemaal zelf opgebouwde braai was goed geslaagt. Het is verder echt schitterend en aan de horizon tussen de bergen zie je alleen wat lichtjes van de omringende steden. Het aantal sterren is niet te tellen. De maan is voorbij de helft en het is onvoorstelbaar hoe veel licht de maan dan nog geeft. Het is zelfs goed mogelijk om naar de top te lopen. Om daar nog even van het niets om ons heen te genieten.

Om 7:30 uur worden we wakker, de wekker stond op 6:30 uur s�middags. We kleden ons aan en gaan toch nog even rond het camp kijken, maar er zijn weinig dieren te bekennen, de enige dieren die we zien zijn vogels, die overigens wel heel mooi zijn met felle kleuren.Vervolgen gaan we ontbijten en vertrekken we naar het basiscamp van waar uit we naar de ouwde goudmijn gaan.
De eigenaar moet eerst nog wat opruimen en zegt dat we maar wat bij het zwembad moeten gaan kuier (verblijven, rondhangen). In een zaal is een tafeltennis tafel, waar we een paar spelletjes op spelen. +/-11:00 uur is de man klaar en brengt hij ons weg. Hij vertelt ons hoe we in de mijnen moeten lopen en hoe we daarna weer terug bij het basiscamp moeten komen. Bij de mijnen aan gekomen vragen we ons als eerst af hoe in hemelsnaam dit alles uit de rotsen is uit gehakt. Beneden voor de berg staan nog wat ru�nes van huisjes vanuit die tijd. In de mijn is het erg koel en hoe dieper je komt des te muffer het ruikt. Het is in deze mijn moeilijk verdwalen want de gangen zijn doodlopend, behalve ��n die komt aan de zijkant weer uit de rots, onderweg zien we een vleermuis, die als het te licht wordt snel wegvliegt. Nadat we door de twee grootste mijnen heen zijn gelopen gaan we weer terug naar het camp. Het is een mooie route, omdat we in een droge rivierbedding lopen. Alles is hier groen en er zijn hier veel meer verschillende soorten bomen en planten. Er vliegen hier prachtige vogels en vlinders.
Bij het camp terug gekomen vragen we de weg naar de rivier, zodat we daar een kijkje kunnen nemen Hij wijst ons de weg, maar hij heeft een beter idee, er liggen nog kano�s bij de rivier en hij biedt ons aan om daar gebruik van te maken, zonder enige kosten. De rivier is niet baie wild en de man raad ons aan eerst tegen de stroom in te gaan tot bij een eiland waar een stroomversnelling is waar we even onze mannelijkheid kunnen tonen. Het is nog flink opletten want er zitten behoorlijke rotsen onder water. Bij de stroomversnelling wordt het even bikkelen en niet naar links kijken, want daar ligt een koe weg te rotten. Bijna aan het einde van de stroomversnelling gaat de kano dwars en liggen we vast tegen twee rotsen. Na een hoop ge�tter lukt het ons om los te komen en laten we ons door de rivier meestromen.
Terug bij het basiscamp nemen we een verkoelende duik in het zwembad en gaan weer naar de bewoonde wereld.

24, 25 & 26 SEPTEMBER

Vrijdag 24 september hadden we een vrije dag, vanwege nationale erfenisdag. We zijn toen naar Sun city gegaan. Sun city bestaat uit een gokcomplex en een groot zwemparadijs met een groot golfslagbad, een strand en glijbanen. De glijbanen zijn zo gemaakt dat je echt wat lef moet hebben om er van af te gaan. Dat lef dat hebben we en het is echt kikke als je dan weer beneden bent. Voor de rest zijn we hier nog wat aan het zonnen. Tegen de middag vinden we het wel welletjes en willen we naar het Palace, dit is het hotel van Sun city. Rond het Palace ligt een schitterende tuin met wandelroutes. Bij de achterkant van het Palace aangekomen is er een brug en aan de andere kant van de brug staat een beeld van een levensgrootte olifant. Als we erheen willen worden we tegen gehouden door een wachter en je kan dus alleen het hotel in als je een gast van het hotel bent. Nadat we nog een stuk door de tuinen gelopen hadden kwamen we aan de zijkant van het hotel. Hier kon je wel zo naar binnen, zonder twijfels liepen we naar binnen en namen een kijkje in het hotel en liepen langs de enorme eetzaal met foteins en live muziek. Vervolgens liepen we via de hoofdingang het hotel uit. Waar ook weer een prachtige fontein staat.
Alleen stonden we nu weer buiten en hadden we nog niet alles gezien. We zijn toen naar de andere zijkant gelopen en ook daar kon je ongemerkt naar binnen lopen. Weer binnen namen we de lift naar boven om een mooie foto van de �valley of waves� te maken. Op de derde verdieping zagen we een torentje waar ook mensen liepen, daar wilde wij ook wel een kijkje nemen. Dus namen we de lift naar de hoogste verdieping, maar dit bleek niet de hoogste te zijn. Na een keer met de lift op en neer te zijn geweest kwamen we uiteindelijk op de 9de verdieping die niet in de lift aangegeven stond. Via een trap kwamen we dan eindelijk bij het hoogste torentje van het Palace en hadden we een schitterend uitzicht over de valley of waves, de twee 18 holes golfcourts en de tuinen en hotels in deze valley.
Natuurlijk hebben we ook nog een gokje gewaagt want het blijft natuurlijk wel Sun City. We zijn niet echt van die gok types want na R10,- per persoon vergokt te hebben hadden we het wel weer gezien. In het park hebben we nog gewacht op de zon�s ondergang om nog wat foto�s te schieten. Om 19:00 gingen we naar huis en Ren� is gaan rijden, dit was ook gelijk de eerste keer dat we in het donker een groot stuk naar huis moesten rijden. Het is niet echt makkelijk om hier in het donker te rijden, want ze geven pas bij de straat aan welke stad in die richting ligt. En de strepen zijn ook niet altijd goed te zien. Verder rijden er een hoop idioten met groot licht.
Onderweg kwamen we ook nog een dier tegen, we weten niet precies wat het was, maar het leek een kleine katachtige met vlekjes. In ieder geval zal hij de klap niet overleeft hebben. Het is jammer voor het diertje maar met honderd kilometer per uur zie je het diertje in een flits van een seconden. We besloten om zaterdags thuis te blijven, want we moeten ook nog een beetje weekend hebben.

Zondag de 26ste september zijn we naar Gold Reef City geweest, dit is een pretpark wat op en om een oude goudmijn is gebouwd tegen de rand van het centrum van Jo�burg. Op het bord bij de ingang staat dat je geen eten en drinken het park in mag nemen, dus brengen we de broodjes weer terug naar de auto. De prijzen van het park zijn in het weekend duurder dan door de weeks, daar is over nagedacht. Als eerst gaan we naar de mijn. We gaan de mijn in met een lift en zakken 225 meter onder de grond. Dit is de 5de verdieping en de lift stopte vroeger alleen op deze verdieping. Iedereen moest zich op deze verdiepeing melden en vervolgens naar zijn eigen verdieping gaan. Als je naar een ander verdieping moest, ging je via een gang van een meter doorsnede schuin omhoog of omlaag. De diepste verdieping is de 19de verdieping en die is 3500 meter diep.
Na de mijn zijn we naar de munterij gegaan, hier worden munten voor toeristen op de traditionele manier geslagen. We hebben hier ook een Krugerrand vastgehouden, dit is een 22 karaats gouden muntstuk en is behoorlijk zwaar.
Hierna zijn we naar de goudgieterij gegaan. Het is echt verbazend dat zo�n klomp van 12 kilo zo snel stolt, binnen een paar minuten. Aan het eind mag je proberen een andere goudklop met duim en wijsvinger op te tillen, als je dit lukt mag de klomp meenemen. Dat lukt je dus never nooit niet, want met twee handen kan je dat ding amper optillen.
In het park is een straat na gebouwd zoals het er vroeger ook uit zag. En er zijn een aantal atracties, voor de meeste zijn we al te oud, maar sommige zijn de uitdaging wel waard. Typisch om te zien dat de leukste attracties maar een uur open zijn en dan weer een uur gesloten. Zouden ze in de Efteling eens moeten proberen, dan brak er oorlog uit denk ik.
Al met al wel weer een leuk weekend.

8 tot 22 OKTOBER

Van 11 tot 22 oktober zijn we op vakantie geweest. Omdat we eerder begonnen waren met onze stage hadden we wat speling dus konden we wel wat vrij nemen. Op de universiteit was het ook niet echt een probleem. Bovendien hadden we onze tussenverslagen al bijna af!

Vrijdag 8 oktober hebben we eerst Edith, de vriendin van Rik, van het vliegtuig gehaald. Dat is al een behoorlijke onderneming, omdat we in het donker zo'n 150 km naar Johannesburg moesten rijden. De wegen hier zijn wel goed, maar meestal niet verlicht en de snelweg is hier tweebaans, dus je rijd vlak langs de auto's die je tegemoet komen. Veel auto's rijden met groot licht en nemen absoluut niet de moeite om deze te dimmen bij het naderen van andere auto's. Ook zijn er veel auto's zonder licht of met ��n lamp. De snelweg loopt kronkelend en heuvel op, heuvel af. Helaas zie je meestal pas vijftig meter van tevoren waar de weg heen gaat. In Johannesburg is de weg wel verlicht, maar haalt iedereen aan alle kanten in, je moet er meer in je spiegels kijken dan naar voren. Gelukkig is alles wel goed verlopen!!!

Maandag begon onze vakantie. Eerst zijn we naar Nelspruit gereden, dat ligt helemaal in het oosten van Zuid Afrika in Klein Drakensbergen. Maandag hebben we niet erg veel gedaan. We hebben eerst wat gezwommen, die dag was het behoorlijk warm. Later zijn we nog wel naar een reptielenpark geweest alwaar ik voor het eerst van mijn leven een slang heb vastgehouden, een python nog wel. 's Middags hebben we Nelspruit nog bekeken.

Het lijkt alsof de mensen in Nelspruit veel beter met elkaar op kunnen schieten. We ontmoetten een zwarte man die daar uit de buurt kwam. Het was voor mij al een verrassing dat hij met ons wilde praten, want dat is in Potchefstroom eigenlijk niet mogelijk. Hij vertelde dat hij ook in Potchefstroom gewoond had, maar dat hij het veel te conservatief vindt en dat hij het veel meer naar zijn zin heeft in het oosten van ZA.

Dinsdag zijn we een tour gaan maken in de omgeving. We zijn eerst naar het zuiden gereden naar Barberton en een stukje richting Swaziland. Later op de middag zijn we via een zandpad naar Kaapsehoop gereden. Dat is de enige plek in Zuid Afrika waar nog wilde paarden zijn. Gelukkig hebben we er ook een paar gezien (ze waren niet echt wild, ze stonden alleen maar te grazen). 's Middags hebben we de Sudwala Caves bezocht, dat zijn de plaatselijke druipsteengrotten. Ze lijken erg op de grotten in de Ardennen, maar er zit toch we wat geschiedenis achter.

Woensdag zijn we noordwaarts getrokken, Klein Drakensbergen in. Dit is een enorm toeristisch gedied en bij elk uitzicht hoor je Nederlands, meer dan welke taal dan ook. Er is wel veel te zien, plekken als God's Window (een enorm uitzicht schijnt, bij ons was het natuurlijk weer te mistig) en de drie Rondawels (drie bergen waar je wel een rondawel in kan zien) zijn wel indrukwekkend te noemen. We hebben echt de hele dag van uitzicht naar uitzicht gereden, maar het was zeker de moeite waard. 's Nachts hebben we in Graskop in een trein geslapen, die gebruikt wordt als hostel. Dat was wel apart, maar als je goed wilt slapen kun je beter ergens anders heen gaan!

Donderdag zijn we via Hazyview het Krugerpark in gegaan. Helaas hadden we bij de ingang wat problemen met de auto. Door de hitte krijgen we problemen met starten. Precies bij de ingang van Krugerpark was het zover. Na wat gemorrel, besloten we hem maar eens aan te duwen. Binnen twee seconden reden we dus weer, we waren alleen wel alweer een half uur verder en erg veel tijd hadden we niet. We wilden in ��n middag de 240 km door Krugerpark naar Phalabora overbruggen. Helaas mag je maar 50 km/h dus dat was wel een probleempje. In het begin stop je nog voor elke debiele impala die langs de weg staat, maar al gauw hadden we door dat er meer impala's in het Krugerpark zijn dat mensen in Amsterdam. Af en toe hebben we de maximum snelheid wel lichtelijk moeten overschrijden en stopten we gewoon als er al auto's ergens stil staan. Dat betekend meestal dat er iets bijzonders te zien is. Ondanks onze snelheid hebben we uiteindelijk nog het meeste gezien in deze rit. Even een opsomming: Impala's (ongeveer 300000), Kudu's, Springbokken, waterbokken, Olifanten (van behoorlijk dichtbij), buffels, zebra's, gnoe's, Giraffen, Knobbelzwijnen, Apen, Hyena's, Leeuwen (twee keer op twee meter van onze auto, snel onze ramen dicht), een jakhals en een heleboel mooie vogels (visarenden, aasgieren(die zijn niet mooi), neushoornvogels etc.).

Vrijdag hebben we het rustig aan gedaan in Phalaborwa. De stad leeft voornamelijk van een enorme kopermijn, die aan de rand van de stad ligt. Deze mijn is open, en er is een soort viewpoint op een heuvel naast de mijn. De mijn heeft een doorsnede van 1.7 km en is 500 meter diep. 100 tons vrachtwagens rijden af en aan met enorme stenen. Een mens past twee keer in de diameter van de wielen van deze wagens.

's Middags zijn we naar ons safari kamp gereden. De stichting die ons hier geplaatst heeft, onganiseerd een paar keer per jaar safariweekenden naar Krugerpark. In Phalaborwa is een kamp dat gerund wordt door nederlanders. In Nederland hadden we dit al geregeld, dus dat was wel zo gemakkelijk. Het kamp was bijzonder luxe ingericht. Er waren een stuk of tien rondawels, waar ongeveer 6 personen in konden en er was een enorm zwembad met bar.

Ongeveer 25 studenten hadden zich ingeschreven voor dit weekend. Vrijdag avond konden we een beetje kennis maken. We konden wel merken dat we het behoorlijk getroffen hebben. Als ik alles vergelijk hebben we het alleen niet zo getoffen met de plaats van onze stage. De meeste studenten zitten in Pretoria, Johannesburg of Durban. Daar is veel meer te doen, maar vaak moeten ze wel zes dagen in de week werken en de meesten hebben geen e-mail op het werk en hebben zelf onderdak moeten regelen, ze zijn vaak ook veel duurder uit.

Zaterdagmorgen zijn we om vijf uur gewekt. We hebben de hele dag in een speciaal daarvoor uiteruste auto het Krugerpark doorgereden. Dat was vooral erg gezellig maar we hebbeb niet heel veel meer gezien dan we al hadden gezien. Allen hebben we wel Hippo's gezien en vier jachtluipaarden die net een van de 300000 impala's hadden afgeslacht.

Zaterdagavond was het wederom erg gezellig en het was even moeilik om er zondag om vijf uur weer uit te gaan. Eerst hadden we een bushwalk, dan zit je dus niet meer veilig in je autotje, maar loop je midden tussen het wild. Helaas hebben we niet zoveel gezien, maar er wordt veel verteld over planten, uitwerpselen van dieren (ja, ook dat kan best grappig zijn) en insecten en je hebt toch het gevoel alsof de dieren wel dicht bij zijn.

's Middags was er dan een bootsafari, met een patbodem de olifantsrivier af. We hebben veel nijlpaarden, krokodillen en vogels gezien, maar ook wat drinkende dieren, zoals een Nyala (wel bijzonder) en een paar olifanten.

Na weer een late avond vertrokken we de volgende morgen voor een 1000 km rit richting Kwazulu Natal, alwaar we naar Natal Drakensbergen wilden. De bergen daar zijn veel ruwer en hoger dan in Klein Drakensbergen. Je kunt er prachtig wandelen. Helaas zat het weer erg tegen, iets wat daar vaak zo schijnt te zijn. We hebben nog een dag kunnen wandelen, maar voor de rest hebben we de dagen binnen of in de auto doorgebracht. We zijn nu van plan om een keer een weekend daarheen te gaan. Je kunt er een hele dag wandelen en dan 's nachts bijvoorbeeld in een grot slapen en de volgende morgen verder gaan. Het is er enorm mooi. E�n ochtend hebben we nog een waterkrachtcentrale bezocht, we zijn tenslotte werktuigbouwers. Dit was wel een hele bijzondere centrale. Boven op de bergen is een enorme dam. Daarvandaan wordt water 600 meter naar benden gestort door grote buizen. Beneden staan turbines die door de waterkracht gaan draaien en energie leveren. Overdag als er veel behoefte is aan elektriciteit, stort het water naar beneden. Als 's nachts de behoefte laag is, pompen ze geoon het water weer onhoog, zodat ze geen problemen met watertekorten krijgen, in Zuid Afrika regent het niet zoveel namelijk. De hele centrale, die overigens behoorlijk groot is, is in de berg gebouwd. Van beneden zie je er dus nauwelijks iets van. Wij mochten vijftig verdiepingen naar beneden naar de centrale. Helaas mochten we geen foto's nemen, maar het was wel een kick voor iedere werktuigbouwer!

Zaterdagavond hebben we Edith weer veilig op het vliegtuig naar Nederland gezet. Ondanks het mindere weer van de tweede week hebben we toch genoten van onze vakantie.

30 & 31 OKTOBER

We hebben dit weekend weer goed besteed, zaterdag zijn we naar Randburg geweest. Dat is een soort voorstad/buitenwijk van Johannesburg. Er is daar een kunstmatig meertje aangelegd, waar allerlei winkeltjes omheen gebouwd zijn. Er zijn wel 30 restaurants en een heleboel caf�'s. We hebben overdag langs alle winkeltjes gelopen en ik heb wat nieuwe kleren gekocht, daar was ik inmiddels wel aan toe. Er is bij het winkelcentrum ook een grote vlooienmarkt met meer dab 300 stalletjes, daar hebben we ons nog verrijkt met enkele souvenirs, we kunnen natuurlijk niet zonder iets thuiskomen. Om vier uur was er rugby. Het wereldkampioenschap was bij de halve finale gekomen en Zuid Afrika moest tegen Australie. Het ging lang gelijk op, maar in de tweede helft van de verlenging bleken de Australiers toch wat sterker. Nu moet ZA tegen Nieuw Zeeland om de derde plaats spelen. Frankrijk versloeg zondag verassend Nieuw Zeeland. Voor de verandering hebben we 's avonds maar eens Grieks gegeten, wat ons overigens wel beviel. Na het eten hebben we het waterorgel bekeken, dat was ook wel de moeite waard. Omdat we 's avonds in Randburg wilden blijven om te stappen, besloten we de tijd te vullen in de bioscoop (Analyse this). Na de rest van de avond in een kroeg doorgebracht te hebben zijn we om een uur of ��n naar ons hostel gegaan. Dit hostel lag wat verder in het centrum van Johannesburg, zodat we daar ook wat van gezien hebben.
Zondag wilden we graag het Rhino and Lion Nature Reserve zien, dat ligt ongeveer 50 km van Johannesburg, vlakbij Krugersdorp. Dit was wel een leuk reservaat, omdat er weinig bomen staan en je dus veel kunt zien. Het was niet zo groot (ongeveer 50 km2) en gaf mij af en toe de indruk van een groot safari park. We hebben wel weer wat dieren gezien die we nog niet hadden gezien, zoals de witte neushoorn en de wilde hond. Verder waren er veel grazers, gemsbokken, hartebeesten, struisvogels en nog zowat....

6 & 7 NOVEMBER

Afgelopen vrijdag heeft Wobbe zijn moeder van het vliegtuig gehaald. Zij gaat samen met een vriendin een maand door Zuid Afrika reizen en kon dat leuk combineren met een bezoekje aan ons. Vrijdag hebben we verder niet zoveel gedaan omdat de reizigers toch wel moe waren van de reis. Buiten het feit dat het gewoon heel leuk is als je moeder je op komt zoeken, is het ook leuk wat verhalen van thuis te horen, tenslotte zitten we alweer drie maanden hier en Nederland lijkt steeds verder weg te wezen. Veel alledaagse dingen lijken we wel te vergeten en het leven hier begint steeds normaler te worden. Wobbe zijn zus had een van haar camera's meegegeven. De ander die ze had gegeven werkte niet zo goed meer en ze kon nog wel een andere camera aan haar broertje uitlenen. Leuk is dat hier een behoorlijke telelens op zit, waardoor veel dingen, vooral in wildtuinen behoorlijk goed in beeld gebracht kunnen worden. Een leuke nieuwe uitdaging dus.
Zaterdagmorgen zijn we niet te vroeg vertrokken naar Rustenburg, een plaats zo'n 160 km noordwaarts van Potchefstroom. De Lonely Planet vermelde dat het plaatselijke natuurpark om ��n uur gesloten zou zijn, maar wederom bleek niets minder waar. We konden gelukkig tot 18:00 in het park verblijven. Het park is niet bijzonder groot, ik schat zo'n 150 km2, maar wel bijzonder mooi. We hebben een wandelroute gedaan van ongeveer 5 km dwars over de bergen. Helemaal bovenop de bergen is een enorm uitzicht over het hele omliggende gebied, zeker de moeite waard dus! Ook lopen er in dit park veel bokachtigen en zebra's, ook leuk om te zien...
Na de wandeling wilden we graag bijtijds naar onze geplande "Backpacker" gaan. Om vijf uur zou de finale van het WK rugby zijn, en aangezien we daar al veel van gevolgd hadden leek het ons ook leuk om het slot te zien. De trip naar onze overnachtingsplaats bleek echter iets verder dan verwacht. Het geheel lag echt ergens in de middle of nowhere...zo'n 10 km zandpad vanaf de grote weg. Op het moment dat we toch eigenlijk erg begonnen te twijfelen aan de juiste weg zagen we gelukkig een oud olievat met wat reggae kleuren. Daar ergens moest dus de gezochte plek zijn. Vanwege de plaats vreesden we dat het erg tegen zou kunnen vallen, maar niets bleek minder waar. Hoewel het geheel net opgezet was zag het er erg leuk uit. Alle muren waren beschilderd in de vrolijkste kleuren en het eten was het goedkoopste en lekkerste sinds we in Zuid Afrika zitten. Helaas hadden ze geen TV, maar daar klaagde niemand over....
Zondag wilden we naar Pilanesberg National Park en aangezien we mijn moeder en haar vriendin Hilary voor donker in Pretoria af wilden zetten zijn we maar om zes uur vertrokken, 's ochtends is bovendien het meeste te zien in de parken. Half acht reden we het park binnen. We hadden er eigenlijk al eerder heen willen gaan, maar het was er nog niet van gekomen, vreemd genoeg was er in de omgeving geen echte slaapplaats te vinden die wij geschikt vonden, nu hebben we er dus ��n.
De hele dag hebben we het park doorgereden met onze trouwe Mazda. Met z'n vijven in de auto in zo'n park is helaas wel een beetje druk, maar daar gaven we niet zoveel om, het was tenslotte gezellig. Tijdens de koffie kwamen we stomtoevallig nog een paar andere Nederlandse studenten tegen, die we hadden leren kennen tijdens het weekend in het Krugerpark. Het lijkt ons leuk om nog eens af te spreken, bij elkaar is het een leuke groep.
Pilanesberg ligt, in tegenstelling tot Krugerpark in een gebergte dat ontstaan is door een Vulkaan, ongeveer 1 miljard jaar geleden. Er wordt gezegd dat de Big five (olifant, neushoorn, buffel, luipaard en leeuw) hier beter te zien is dan in Krugerpark, maar wat dat betreft hadden we een mindere dag. We zijn wel een paar olifanten tegen gekomen, maar verder moesten we het doen met veel Gnoe's, zwijntjes en een paar soorten bokken. Leuk is wel dat er een paar plaatsen zijn met schuilhutten bij watertjes, waar je gewoon het beste kunt gaan zitten en wachten tot er dieren komen drinken. We hebben er even gezeten en zagen al behoorlijk wat dieren langskomen. Helaas was onze tijd beperkt zodat we besloten hebben nog een keer te gaan.
's Middags hebben we mijn moeder en haar reisgenote in Pretoria afgezet en ze kunnen nu verder zelf op avontuur. Uiteindelijk waren we pas om acht uur thuis en behoorlijk vermoeid. Wel alweer een geslaagd weekend!
Het vreemde van ons verblijf is dat je doordeweeks gewoon werkt en meegaat met het dagelijks leven, terwijl je in het weekend gewoon lekker de toerist uithangt en het werk bijna vergeet. Volgens mij is dit een combinatie die meer mensen zouden moeten proberen......

13 & 14 NOVEMBER

Zaterdag 13 november hebben we een dagtrip naar Mafikeng gemaakt. Dit is de hoofdstad van de Noord West provincie en ligt zo'n 200 km van Potchefstroom in de richting van Botswana. Onze grote vriend Thabo uit de werkplaats had ons verteld dat dat een erg leuke stad is. We zijn er nu achter waarom. Het ligt namelijk in het voormalig "thuisland" Bophutswana en er is maar een enkele blanke inwoner, het tegenovergestelde van Potchefstroom dus. De mensen zijn ongelofelijk vriendelijk en maken graag een praatje, al zijn sommigen behoorlijk opdringerig en er wordt ook veel gebedeld.
We hadden gelezen dat er een paar dingen te doen zijn en hoopten die in ��n dag te kunnen afwerken. Aan de rand van de stad zou een enorm winkelcentrum zijn, dit was er inderdaad zo maar het boeide maar matig en we waren binnen het uur weer weg.....Volgens Wobbe zijn Lonely Planet zou er ook een cultural village (soort openluchtmuseum) zijn. Aangezien we hier in Potchefstroom weinig van de zwarte cultuur kunnen meepikken leek het ons wel aardig om dit dorp te bezoeken. Helaas was het niet geheel wat we verwacht hadden....Het dorp stond er nog wel, maar was totaal vervallen en al tijden niet meer onderhouden. Gelukkig waren er twee kunstenaars aan het werk, waarvan er ��n ons graag even rond wou leiden, zo viel het allemaal nog wel mee....
Om bij het dorp te komen moesten we langs de buitenwijken van Mafikeng rijden. Het viel ons op dat allle huizen dwars door elkaar heen stonden en dat er echt mooie woningen vlak naast totale krotten stonden, heel apart om te zien....soms wel een beetje triest.
's Middags hadden we het plan opgevat het plaatselijke natuurreservaat te bezoeken. De Noord West provincie telt vele reservaten, maar er zijn er een stuk of vijf die behoorlijk groot zijn. Dit reservaat was daar dus ��n van. In het Mafikeng nature reserve zijn geen leeuwen, olifanten of luipaarden, maar voor de rest is het goed bewoond door oa neushoorns, giraffen, gnoe's, zwijntjes en vele soorten bokken. Erg leuk van dit park was dat we zo ongeveer de enige bezoekers waren. Het is in totaal zo'n 100 km2 is dus dan heb je het idee dat je echt het hele park voor jezelf hebt. Doordat het er niet zo druk is, lijkt het wel of de dieren wat schuwer zijn en komen niet zo dicht bij de auto. Dit maakt het juist weer leuk, dan heb je niet zo het gevoel dat je door de Beekse bergen rijd......
Na een uur of vier rijden waren we wel gekookt (dikke 33 graden) en hadden we ook zo'n beetje alles in het park gezien. Tijd om weer naar huis te gaan dus..........
Zondag ochtend hadden we met Martin, dat is een van onze collega studenten hier op de universiteit afgesproken om een keer te gaan golfen. Dit hadden we nog nooit gedaan, en omdat je alles in je leven een keer schijnt te moeten doen leek het ons wel wat, misschien zouden we het wel leuk vinden. Dat was ook wel zo. Lijkt golf op televisie erg op gewoon met een stok tegen een balletje rammen, in de praktijk valt dat dus vies tegen. Martin had zijn complete tas meegesjouwd met een stuk of vijftien van de ramijzers. Wobbe kreeg nummer 7, Rik en Ren� moesten het met nummer 6 en 8 doen. Voor tien rand kregen we ieder zestig ballen die we zo mooi en ver mogelijk het veld in dienden te rammen. Na wat deskundige aanwijzingen hadden we het gevoel het wel aardig door te hebben. Het was dan ook jammer dat we na een dik half uur alles er doorheen geslagen hadden en naar hole 19 moesten, de bar......(echte golfkenners schijnen dat wel te kennen).
's Middags hadden we Parys willen bezoeken, dit is niet de Franse hoofdstad, maar en stadje ongeveer 40 km hier vandaan (wel vernoemd naar het grote Parijs omdat het er ook wel mooi schijnt te zijn). Dit hebben we nu wat uitgesteld, want we kregen ineens de ingeving om te gaan zwemmen. De universiteit heeft een enorm sportcomplex, waar dus ook een zwembad bij hoort. Voor alle studenten is dit gratis, voor ons dus ook. De rest van de middag hebben we lekker liggen dobberen......

20 & 21 NOVEMBER

Weer een beetje laat, maar hier toch nog een verslag van ons weekendje Pilanesberg National Park. Twee weken terug hebben we dit park al eens bezocht, maar toen hadden we het idee dat er veel meer te zien moest zijn, dus besloten we nog een weekend hieraan te besteden.
Omdat het overnachten in een huisje in het park vrij duur is voor ons studenten, besloten we op tentenjacht te gaan, omdat je met een tent voor een tientje per nacht in het park staat. Van de begeleider van Rik en van PW (zo heet hij nou eenmaal), een student hier, mochten we een tent lenen, dus dat was geregeld. We hadden wel geen matrasjes, maar dat leek niet zo'n probleem voor een weekendje.
We zouden vrijdag om ��n uur vertrekken uit Potchefstroom, maar helaas moest Ren� nog aan een opdracht werken en konden we pas om vier uur weg. Het is ongeveer 200 km rijden en om zeven uur wordt het hier donker, dus moesten we nog redelijk haasten. Onderweg nog gestopt in Rustenburg, we wilden namelijk het weekend gaan braaien en hadden nog vlees en broodjes nodig. Uiteindelijk hadden we om zeven uur alles voor elkaar en konden we lekker een vuurtje maken om te braaien. Weer heel toevallig stonden er precies naast ons Nederlanders (daar zijn er hier wel meer van!), gelukkig wel aardige mensen die al hun hele leven zo'n beetje overal gewoond hadden in Afrika.
Omdat we besloten hadden om er een echt safariweekend van te maken, zijn we maar gelijk om vier uur opgestaan en waren een van de eersten die het park binnenreden. Al snel stuitten we op onze eerste prooi, een olifant die lekker bezig was een paar bomen te ontwortelen, aan het geluid te horen. Het is heel vreemd, maar soms zijn zelfs olifanten moeilijk te zien in een park, ze hebben nog een verradelijke schutkleur en staan soms wel erg stil.
Na een paar uur rijden werd het ons duidelijk dat de "vangst" dit keer wat beter zou gaan worden dan de vorige keer. We hebben naast de olifant 's ochtends nog giraffen, gemsbokken, waterbokken, klipspringers, hartebeesten, kudu's, gnoe's, witte neushoorns, apen, elanden, zebra's, impala's, springbokken en nog zo wat gezien. Vooral de neushoorns waren leuk, omdat we die in Krugerpark niet gezien hadden (verkeerd gebied). We hebben het park de rest van de dag ook nog doorkruist en elke keer kom je wel weer iets leuks tegen. Soms reden we wel een half uur en zagen we alleen een impala en een kudu, maar er waren ook wegen waar een soort hangplaatsen voor bijzonder wild leek te zijn en zagen we neushoorns, olifanten en de rest bij elkaar. Halverwege de dag zagen we zelfs nog een paar leeuwen op zo'n dertig meter van onze auto. Helaas hebben we zaterdag geen Buffels (die zijn er nauwelijks) cheetah's en luipaarden (moeilijk te zien) gezien.
Wel hadden we nog bijna wat aktie. Toen we op de terugweg naar het kamp waren, zagen we voor ons een behoorlijke olifant midden op de weg. Voor ons stond een splinternieuwe BMW met een vrouw en har kinderen erin. De olifant leek behoorlijk geinteresseerd in deze BMW en kwam steeds dichter bij. Achter ons waren inmiddels ook een paar auto's aangesloten en ook wij stonden behoorlijk klem. Echter niet zo klem als de vrouw voorons, want achter haar stak ook nog eens een schildpad de weg over, zodat haar weg enigszins gestremd was. Ondertussen was de olifant wel erg dicht genaderd en besloot de vrouw toch maar achteruit te gaan. Zij had de schildpad helaas niet gezien en schampte met haar achterwiel het arme beestje. Deze trok gelukkig net zijn kop in en maakte zich na dit ongevalletje snel uit de voeten. De olifant bleef nog even staan, maar ging vervolgens van het pad af om een boompje te slopen.
's Avonds hadden we weer willen braaien, maar de slager was al dicht, dus moesten we wat anders verzinnen. Gelukkig had het plaatselijke restaurantje een goede aanbieding: stouw je vol voor 40 Rand. Dat leek ons wel wat. Na het eten hadden we nog wat rond willen hangen maar helaas begon het een beetje te onweren. Onweer hier is toch wat anders dan in Nederland. Het regent hier niet zoveel, maar als het regent, onweert het ook en dat betekend dat de lucht helemaal verlicht is door lichtflitsen en dat het dan ook maar het bakken uit de lucht komt. We konden dus gelijk onze tenten in en lekker gaan slapen. Dit kwam op zich niet eens zo slecht uit, want we wilden de volgende morgen weer om vier uur op.
Zondag was eigenlijk net zo'n goede dag als zaterdag. We zagen ongeveer hetzelfde, alleen hadden we nu een leeuw vlak naast onze auto en zagen we voor het eerst een zwarte neushoorn. Dit vonden we toch wel vrij bijzonder want een aantal jaar geleden waren deze bijna uitgestorven.
's Middags zijn we via Hartebeespoortdam terug gereden naar Potchefstroom. In Hartebeespoortdam is een enorme vlooienmarkt met souvenirs ed.

27 & 28 NOVEMBER

Dit weekend zijn we naar Bokpoort horse riding ranch geweest. Vrijdagmiddag zijn we om 15.30u vertrokken. We waren allemaal klaar met ons werk en konden niets nuttigs meer doen. In de pauze hadden we alvast boodschappen gedaan voor het weekend. Onderweg hebben we gegeten bij de Steers in Bethlehem. Dat is een Zuid Afrikaanse variant op de Mc Donalds. Onze vitaminen voor deze week hebben we dus wel weer binnen. Vanaf Bethlehem is het niet zo gek ver meer naar Bokpoort en om ongeveer 19.30u kwamen we daar aan. Bokpoort is een ranch met een 'wild west' uitstraling. We wilden graag in de 'dorm' slapen (dat was het goedkoopst). De dorm is waarschijnlijk een oude schuur met een paar oude stapelbedden erin. Het was geen 5 sterren maar het viel ons niet tegen. Ook was er een soort ruimte die dienst doet als keuken en ontspanningsruimte. De douchen en toiletten zijn in een apart gebouwtje iets verderop. Gelukkig was er 1 douche met warm water. In de loop van de avond hebbenwe nog een paar Castles in de bar genuttigt en een praatje gemaakt met het personeel. Erg veel gasten waren er niet. Tevens hebben we een videootje gezien over paardrijden. Het was een soort paardrijden voor beginners les 1 boekje 1, heel nuttig voor ons dus.
Zaterdagochtend hebben we een staproute door de bergen van ongeveer 12 km gemaakt. De omgeving is echt schitterend. We kwamen nog wat Blesbokken, Black Wildebeast (vrij zeldzaam), Elanden en Reebokken (komen alleen in dit gebied voor) tegen. We hebben flink doorgelopen en waren om een uur of half twee alweer terug. We wilden de middag ook nog nuttig besteden dus zijn we eerst nog een kijkje wezen nemen in het dichtsbijzijnde dorpje Clarence. Dit is echt een klein berg dorpje met een aantal curio winkeltjes en nogal wat galery's. Hier hebben we er dan ook een aantal van bezocht. Vervolgens zijn we doorgereden naar Golden Gate National Park. Dit ligt op ongeveer 20 min. rijden van Bokpoort. Hier is de omgeving nog mooier. Gelukkig kan je met de auto goed door dit gebied rijden want we hadden de wandeling van vanochtend nog aardig in onze benen zitten. Nadat we het gebied doorgereden waren hebben we op de zonsondergang zitten wachten. Deze schijnt echt schitterend te zijn en de bergen lijken dan wel van goud. Het was inderdaad mooi maar helaas werd het fenomeen iets belemmert door de lichte bewolking. Dit leverde wel weer een mooie lucht op.
Terug op de ranch hebben we lekker zitten braaien. Deze afrikaanse gewoonte bevalt ons goed en beginnen we al aardig onder de knie te krijgen. Erg laat hebben we het niet gemaakt.
Zondagochtend werden we om 7.00u wakker. We hadden gisteren buren gekregen en dat hebben we geweten. Eerst hadden we gisteravond al een uur wakker gelegen door een discussie van onze buren. Vanochtend stonden ze blijkbaar vroeg op en hadden ze een beetje moeite om hun stemmen te dimmen. Om 10.00u hadden we besproken om te gaan paardrijden dus we hadden lekker uit kunnen slapen. Gelukkig deed de warme douche het nu ook niet meer dus konden we lekker onder een koude douche wakker worden. E�n ding scheelt, je bent zo wakker. Toen we ons gingen melden om te gaan rijden bleek dat we pas om 12.00u stonden gepland. Mis-communicatie dus. Dan maar wachten. Helaas was er voor de rest niet zoveel te doen dus hebben we lekker zitten hangen en sterke verhalen vertelt. Om 12.45u ging het dan eindelijk gebeuren. Wij gingen wel even paardrijden. Al met al viel het enorm mee en het was zeker de moeite waard. Na ongeveer 45 min. rijden was er een stop om wat te drinken. We stopten bij een klein beekje. Onze gids daagde ons uit om te gaan zwemmen en dat konden we natuurlijk niet op ons laten zitten. E�n nadeel was wel dat we de rest van de tocht met een natte broek op onze paarden moesten zitten. Het uitzicht onderweg was schitterend en de tocht was veel te snel afgelopen. We hebben nog wat gedronken in de bar en zijn toen om een uur of half vijf weer richting Potch vertrokken.
Onderweg hebben we het slechtste weer tot nog toe gehad. Het stormde, regen kwam met bakken uit de hemel en het onweerde behoorlijk. De lucht was pikzwart en op plaatsen waar het droog was had je zandstormen. Terug in Potch hebben we de plaatselijke Mc Donalds met een bezoek vereert. Het was bijna acht uur en we hadden geen zin meer om te koken. We hebben nu in ieder geval weer een beetje weerstand opgebouwd. Het was wederom een weekend dat de moeite waard was.

4 & 5 DECEMBER

Dit weekend zijn we naar Kimberley geweest. Helaas is het verslag van dit weekend ergens zoek geraakt. Maar dat komt nog wel een keer.

11 & 12 DECEMBER

Dit weekend hebben we lekker rustig aangedaan om niet gestrest of vermoeid de vakantie in te gaan. We hebben zaterdag eerst wat dingen voor de auto gekocht en tegen de middag zijn we naar Parys gegaan, het is mooi gelegen aan de Vaalrivier, en daar dankt het haar naam aan. Verder is er niets te vergelijken met het echte Parijs en valt er verder ook niets te beleven. Hier waren we dus weer snel uitgekeken en al snel kwam het idee op om snel weer naar Potch terug te rijden en lekker bij het zwembad te gaan kuieren.
Na heerlijk te hebben relaxed bij het zwembad zijn we naar huis gegaan. Om 5 uur hadden we met Johann afgesproken om te gaan braaien in de tuin. Na deze geslaagde braai zijn we gaan dikzitten in de bios, waar we 007 gekeken hebben. Dat was wel weer even spectaculair.
Zondag zijn we begonnen met wat sporten, even de swing van het golfen perfectioneren. Daarna zijn we nog even naar het vogelreservaat geweest aan de rand van Potch, maar daar waren we het al snel zat. Er zaten niet veel meer vogels dan die we al gezien hadden. Wel zaten er ongelooflijk veel vliegen, die zich snel ongeliefd maakten. Daarbij kwam ook nog de stank van het moerasachtige water van de waterzuivering� En dat noemen ze hier een natuurreservaat.
Niet veel later nadat we bij het vogelreservaat geweest waren lagen we dan ook weer in het zwembad. Na wat ballen, zwemmen, zonnen, lezen, bommetjes, springen van de hoge duikplank, duiklessen voor Rik en water-rugby was de middag zo om. We hebben nu wel al een mooi kleurtje om de vakantie mee te beginnen.

16 DECEMBER tot 4 JANUARI

Omdat de universiteit hier tijdens de kerst helemaal dicht zat voor drie weken gaf ons dat de mogelijkheid om nog wat verder het land in te trekken. Onze auto was weer helemaal in orde en we hadden er alle drie behoorlijk veel zin in. Zestien december is nationale feestdag hier, verzoeningsdag (iedereen heeft een andere gedachte over deze dag). Omdat we in ��n dag van Potchefstroom naar East London wilden rijden zijn we maar vroeg vertrokken. De reis verliep zeer voorspoedig en aan het eind van de middag bereikten we East London al. Deze vrij grote stad ligt in het noorden van de Oostkaap tussen twee voormalige thuislanden Transkei en Ciskei, een arm gebied dus. We hadden alle hostels waar we wilden overnachten per e-mail geboekt en we wisten dus niet helemaal waar we uit zouden komen. Maar in East London hadden we het eigenlijk al meteen getroffen en dat bleef zo de hele vakantie. De meeste hostels hebben een zeer ontspannen sfeer en hebben allemaal iets bijzonders waarmee ze zich kunnen onderscheiden van de rest.
In East London zaten we op een prachtige lokatie, gewoon zowat op het strand. Nadat we onze spullen hadden opgeborgen hebben we maar meteen een duik genomen in het redelijk warme en heldere zeewater. Omdat we een bal bij ons hadden hebben we daar meteen vrienden gemaakt bij de plaatselijke bevolking, als je kontakt zoekt met de zwarte bevolking van Zuid Afrika heb je alleen een bal nodig, de rest gaat vanzelf! De golven in de zee waren vrij hoog en de plaats is vrij geliefd bij surfers. Wij zijn geen echte golfsurfers maar ook zonder plank kun je je goed vermaken in de hoge golven. De eigenaar van de tent is ex-surf wereldkampioen en geeft zijn gasten gratis lessen. Helaas was het net even te druk om hier gebruik van te maken. De tweede dag waren ze wel zo vriendelijk om ons mee te nemen naar een afgelegen strand in de buurt. Alles ging maar gelijk mee, surfplanken, volleybalnet, ruberboot, uiteraard een bbq en nog zowat. Een lekkere dag aan het strand dus.
De volgende morgen zijn we alweer redelijk op tijd vertrokken richting Port Elisabeth, wat verder naar het zuid-westen. We hadden gehoord van een natuurgebied in Ciskei, waar Tolkien zijn inspiratie voor zijn boek "in de ban van de ring" op schijnt te hebben gedaan. Het gebied was inderdaad sprookjesachtig met watervallen en bomen van bijna 40 meter, zeker de moeite waard om te bezoeken!! Via Grahamstown, een van de eerste steden van de voorstrekkers zijn we 's avonds naar Port Elisabeth gereden.
De volgende morgen zijn we een bezoek gaan brengen aan het "Addo Elephant Park", een relatief klein park met meer dan driehonderd olifanten. Bij de ingang is meteen een drinkplaats waar we gelijk al een derde van de totale populatie tegen kwamen. Doordat het park verder voorzien is van dicht struikgewas was de vangst eigenlijk niet erg bijzonder. Pas aan het eind van de middag op de weg terug kwamen we weer wat tegen. Dit keer waren het er echter wel erg veel. Doordat het al een poosje regende was de weg glad geworden (zandweg/modderweg). Op een gegeven moment zagen we ongeveer 200 meter van ons vandaan een groep olifanten lopen. Toen we echter wat beter keken kwamen ze ineens overal vandaan. Achter ons bevonden zich op dat moment nog een paar auto's. De olifanten verkozen onze weg en kwamen tot op zo'n dertig meter. Dat was wel het teken om achteruit te rijden, keren was geen optie...Nadat we wat voorsprong op de rustig doorlopende olifanten hadden genomen konden we op een breder stuk keren en weer terug rijden. De olifanten zijn niet echt gevaarlijk, maar als je ze in de weg staat douwen ze je wel even opzij, daar voelden we niet zoveel voor.....
De dag erop wilden we wat van Port Elisabeth zien. Het is een oude stad voor Afrikaanse begrippen, maar betonnen flats hebben het straatbeeld wel aardig verpest. We hebben het plaatselijke museum bezocht en een soort dolfinarium wat erbij zat, dit was redelijk interessant. Later zijn we uit eten gegaan. We wilden al een tijdje iets bijzonders eten en in Port Elisabeth zat een leuk wildrestaurant. We besloten alledrie maar eens aan de krokodil te gaan, dit beviel me beter dan gedacht, het smaakt een beetje naar kip....
Na P.E. hadden we Knysna op het programma staan. De tocht erheen loopt door een heel mooi gebied: Tsitsikamma genaamd. Daar hebben we wat gewandeld en van de prachtige uitzichten genoten. Helaas hadden we veel te weinig tijd, dit gold eigenlijk voor alle plaatsen die we bezocht hadden, maar dat wisten we van tevoren......Bij dit park is ook de hoogste bungy jump ter wereld, maar de prijs liegt er ook niet om (+/- fl 175,-)...wel leuk om naar te kijken!
Knysna is waarschijnlijk de mooiste plaats die we bezocht hebben, en gelijk de meest toeristische. Het ligt in een lagoon met schitterend uitzicht op rotsen, bergen en nog zowat moois..... We hadden er maar ��n nacht en ��n dag. We moesten dus kiezen wat we wilden gaan ondernemen. Via onze hostel konden we gaan abseilen, dit leek ons alledrie wel wat. Eerst moesten we de lagoon over kanoen, vervolgens een stukje lopen en na wat instructies konden we gelijk gaan abseilen. Eerst drie keer van een dertig meter hoge rots en daarna drie keer van een 55 meter hoge. Hierbij gingen we ook een paar keer met ons gezicht naar de grond toe (Rap Jumping) naar beneden, dit is een vrij aparte ervaring maar het went snel!
Van Knysna vervolgden we onze weg naar Oudtshoorn. Daar hadden we ook met Johann, onze Afrikaanse buurjongen uit Potchefstroom afgesproken. We hebben ons daar de volgende morgen naar de top van een berg laten brengen en zijn vanaf daar op een (iets te gammele) fiets naar beneden gereden. Van daar uit hebben we bezoeken gebracht aan een grot waar we een tocht hebben gemaakt door een bijna eng nauwe gang. Verder hebben we een struisvogelboerderij bezocht waar we ook struisvogel gereden hebben. Als laatste hebben we een cheetah en krokodillenfarm bezocht We moesten onze tocht uiteindelijk nog onderbreken door een stortbuitje. De volgende morgen hebben we de tocht wel afgemaakt....
Kerst hebben we in Mosselbay aan het strand doorgebracht. Het was erg warm en een duik in de zee was wel zo verkoelend. 's Avonds zijn we maar traditioneel uit eten geweest. Van Mosselbay, waar we twee nachten geslapen hebben vervolgden we onze tocht naar Swellendam. Onderweg heeft Rik nog een soort bungy jump van een brug gedaan, Ren� en Wobbe hebben zich ook wel vermaakt, maar zij kozen een iets mindere uitdaging. Vlak voor Swellendam kreeg Wobbe zijn eerste bekeuring, hij reed maar liefst 114 waar 100 toegestaan was, 50 Rand dus (17 piek)...
In Swellendam kwamen we in een familliefeest terecht. De eigenaar van ons onderkomen was ons even vergeten dus zaten we midden tussen zijn famillie. Achteraf was dit eigenlijk wel leuk, aardige mensen die erg in ons geinteresseerd waren.... Ook Swellendam is erg mooi, maar de tijd ontbrak om er erg veel van te zien....
De volgende morgen zijn we naar het zuidelijkste puntje van Afrika geweest, Cape Agulhas. Daarna zijn we naar Hermanus gereden, een toeristisch plaatsje ten zuiden van Kaapstad. Daar hebben we de volgende morgen een boottocht gemaakt naar een eiland waar het wemelde van de zeehonden en de pingiuns, dit was erg mooi, maar Wobbe werd er wel weer aan herinnerd dat hij vroeger wel eens wagenziek werd......Gelukkig bedierf het het tochtje niet. Na dit tochtje zijn we naar Stellenbosch gereden, dit is de wijnstad van Zuid Afrika. Daar hebben we een wijnboerderij en een wijnkelder bezocht. Gelijk maar even wat wijn geproefd......Later die dag zijn we naar Kaapstad gereden.
We hadden veel gehoord over Kaapstad, maar het is inderdaad een wonderlijk mooie stad. We hadden een hostel in Longstreet, midden in de uitgaansbuurt van Kaapstad. Dit hebben we maar meteen even verkend met als gevolg dat we de volgende morgen enigszins brak de Tafelberg op gingen. We hadden veel geluk met de Tafelberg, er was weinig bewolking dus we konden echt de hele omgeving van Kaapstad zien. De volgende dagen hebben we oa Kaap de Goede Hoop bezocht, de stad bekeken, het VOC fort gezien, het Waterfront bezocht en daar het Millennium gevierd. het zag er lang naar uit dat door de millenniumfestiviteiten en de vakantiedrukte we Robben Eiland, de voormalige gevangenis waar Mandela 27 jaar gezeten heeft niet konden bezoeken. Gelukkig was er de laatste dag nog een plaatsje vrij.
Robben Eiland is iets heel bijzonders. Al honderden jaren wordt alles dat in Zuid Afrika niet met de stroom meegaat daar uitgekotst. Maar nadat in 1990 langzaam de apartheid opgeheven is zijn de gevangenen verdwenen en het is nu een monument en museum, heel indrukwekkend en interessant!!
's Avonds zijn we gelijk doorgereden naar Beaufort West, waarvandaan we de volgende morgen doorgereden zijn naar Potchefstroom.